Artykuł
Gmina Skórcz położona jest w południowej części województwa pomorskiego na obszarze Kociewia Polnego. Południowa część gminy położona jest na północno - wschodnim skraju Borów Tucholskich.
Gmina Skórcz leży na terenie obszaru Chronionego NATURA 2000.
Obszar Gminy Skórcz położony jest według podziału regionalnego Polski J.Kondrackiego w mezoregionie Pojezierze Starogardzkie, makroregionie Pojezierze Wschodniopomorskie oraz mezoregionie Bory Tucholskie, makroregionie Pojezierze Południowopomorskie. Ponad powierzchnię dennomorenową wznoszą się liczne wzniesienia czołowomorenowe, które swoją kulminację mają na zachodzie gminy osiągając wysokości 110,0 - 117,5 m npm oraz zdecydowanie niższe na wschodzie gminy 70,0 - 90,0 m npm.
Liczne zagłębienia powstałe po wytopieniu martwego lądu wypełniają utwory holoceńskie reprezentowane przez torfy, gytie wapienną i kredę.
Ponadto wyróżnia się:
mokradła, bagna, naturalne zbiorniki wodne i wody podziemne.
Rzeźbę terenu Gminy Skórcz rozpatrywać można pod kątem wyróżnienia trzech zasadniczych jednostek morfologicznych:
Wysoczyzna morenowa
Doliny dopływu wód fluwioglacjalnych, rynny subglacjalne
Sandr
Obszar gminy leży prawie w całości w systemie rzecznym Wierzycy, reprezentowanym przez zlewnię Węgiermucy płynącej przez centrum i zlewnię Janki (część południowo - wschodnia). Zachodnie krańce gminy należą do zlewni bezpośredniej Wdy.
Największą rzeką w Gminie Skórcz jest Węgiermuca o długości 35,5 km, wypływająca z Jeziora Czarnoleskiego.
Największym zbiornikiem wodnym w gminie jest Jezioro Czarnolaskie o powierzchni prawie 47,0 ha. Znaczne mniejsze jest jezioro Mieliczki o powierzchni 2,3 ha.
Gmina graniczy od północy z Gminą Bobowo, od wschodu z Gminą Morzeszczyn, od południowego wschodu z Gminą Smętowo, od południa z Gminą Osiek i od zachodu z Gminą Lubichowo.
WARUNKI AGROPRZYRODNICZE
Gmina Skórcz należy do pomorsko - środkowej dzielnicy klimatycznej. Charakteryzuje się klimatem przejściowym pomiędzy chłodną i bogatą w opady dzielnicą pomorską a cieplejszą i suchą dzielnicą środkową co ma wpływ na początek wegetacji, która przypada na 1 dekadę kwietnia. Najbardziej wyraźnym elementem klimatu jest temperatura jej średnia wynosi 6,6°C. Najcieplejszym miesiącem jest lipiec ze średnią wartością temperatury 15,8 °C. Najchłodniejszym miesiącem jest styczeń - 2,9 °C. Wiosna jest nieco opóźniona w stosunku do Borów Tucholskich leżących na południu. Jesień natomiast jest ciepła i sucha z temperaturami podobnymi jak w Borach Tucholskich. Choć w ostatnich latach zauważamy duże skoki klimatyczne. Częste wyładowania atmosferyczne oraz wysokie temperatury, które przez swą dynamikę są coraz trudniejsze do przewidzenia.
Gmina Skórcz posiada zróżnicowane gleby. Na utworach akumulacji lodowcowej tj. glinach zwałowych oraz piaskach fluwioglacjalnych wytworzyły się gleby lekkie i średnie. Pod względem użytkowym są to gleby dobre i średnie III i IV klasy użytków rolnych.
Nieużytki stanowią około 3% powierzchni gminy, natomiast lasy ponad 14% ogólnej powierzchni.
W całym rejonie są w miarę uregulowane stosunki wodne.
CHARAKTERYSTYKA ELEMENTÓW ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO
Na podstawie dotychczas wykonanych poszukiwań surowców należy stwierdzić, że ponad 80% gminy pokrywają utwory zlodowacenia północnopolskiego, wykształcone jako gliny morenowe. Obok gliny morenowej w profilach litologicznych występują różnoziarniste piaski, a w rejonie Barłożna mułki i iły (surowce ceramiki budowlanej). Często utwory morenowe przedzielone są materiałami piaszczysto - żwirowymi np.: rejon Barłożna lub tworzą pokłady sandrowe np.: południowo - wschodnia część gminy.
Obszary te stanowią potencjalne źródło pozyskiwania surowca budowlanego i drogowego dla celów lokalnych oraz torfów, kredy i gytii wapiennej mających znaczenie gospodarcze np.: rejon Skórcz, Wielki Bukowiec,Zajączek, Mieliczki, Pączewo.
